piątek

Naprawdę czuję się dziś tak cholernie szczęśliwa, że aż sama nie potrafię opisać tego szczęścia. Nawet nie wiem, dlaczego? Dzień jak co dzień, najzwyklejszy z możliwych. Nawet dziś go nie widziałam, a jestem tak cholernie szczęśliwa. Jestem tak zaspana, bo mój najukochańszy postanowił  że nie da mi spać do drugiej w nocy, ale i tak jestem tak cholernie szczęśliwa. Nie wiem, dlaczego? Ale nie ma co się zastanawiać, jeśli jest szczęście to powinnam z tego korzystać, a nie jeszcze zastanawiać się skąd jest. Tą "otoczkę" szczęścia noszę z sobą od jakiegoś czasu i staram się dzielić nią z każdym kogo mijam. Bo przecież można uśmiechnąć się do osób, które mija się na holu, czyż nie? To nic wielkiego, a może oni też się uśmiechną. Lubię sprawiać innym tą przyjemność.

Ogólnie to lubię dzisiejszy dzień, jest milszy niż reszta. Mimo mojego zasypiania na lekcji, mimo mojej jedynki z niemieckiego, mimo tego, że nie zobaczę dziś mojej miłości, mimo tego, że rano nie mogłam przez godzinę wstać z łóżka. To nic.

Najważniejsze, że dziś zrobiłam muffinki, które rozeszły się w niecałe 10 minut u mnie w domu! Tak, cała rodzina się zleciała i pozjadali, dobrze, że zostawili mi chociaż jedną? I uwielbiam tekst mojej mamy, gdy wchodzi do kuchni, a ja coś pichcę sobie.. "tak ładnie pachnie, żeby też było do zjedzenia". Mama, bardzo wierzy we mnie i moje umiejętności kulinarne!

A najlepsze zakończenie dnia byłby mały buziak w czoło, nie dziś.

Kuban - Na późny wieczór